معنی گردون پیکر در لغت نامه دهخدا

آسمان پیکر، مجازاً موقر و کارگر و برنده یا تابنده و رخشان:، با تیغ گردون پیکرش گردون شده خاک درش، وز رای گیتی داورش گیتی نمودار آمده.، خاقانی

معنی گردون پیکر در فرهنگ لغت هوشیار

آنکه پیکری چون آسمان دارد، موقر، تابنده درخشان: با تیغ گردون پیکرش گردون شده خاک درش وزرای گیتی داروش گیتی نمودار آمده. (خاقانی)

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

آنکه پیکر سنگین دارد، سنگین وزن

(گَ سَ / سِ)

مسافر در آسمانها. (ناظم الاطباء). گردون سوار

گردون نورد مسافر در آسمانها گردون سوار

آنکه پیکری سنگین دارد سنگین وزن: افعیانی آدمی وش مردمی افعی پرست وه که اندر دست من گرزی گران پیکر شود. (بهار)